پرشین آی کی دو
طناب زدن، یک ورزش پر انرژی و شاداب برای استقامت بدن
منتشر شده
3 سال پیشدر
توسط
گیل آیکیدو
طناب زدن برای تناسب اندام
اگر از رفتن به سالن ورزشی، دویدن، یا تجهیزات ورزش خانگی خسته شده اید، ممکن است بخواهید طناب زدن را امتحان کنید. طناب زدن ورزش کم هزینه ای است که می توان آن را در یک فضای کوچک اجرا کرد.
مزیت های شگفت انگیز این ورزش ارزان قیمت و ساده برای سلامت شما از این قرارند:
تقویت عضلات: تمام عضلات بدن شما هنگام طناب زدن فعال هستند. خیلی از افراد گزارش کرده اند که این تمرین تنها ورزشی است که برای چربی سوزی به آن احتیاج دارند. از آنجا که تمام این گروه های عضلانی در هنگام پریدن از طناب، درگیر می شوند، این تمرین به شما کمک خواهد کرد که به مرور زمان قدرت، استقامت و تعادل بسازید که تمام آن ها در هنگام دویدن، مهم هستند. در واقع می توان گفت طناب زدن معادل دویدن است. شما در هر دقیقه ای که طناب می زنید، ۱۲ تا ۱۵ کیلوکالری می سوزانید.
افزایش جریان خون: جنبش ناشی از طناب زدن، به طور مستقیم به سیستم گردش خون ما کمک می کند. این ورزش باعث می شود قلب برای پمپاژ خون بیشتر کار کند و خون به تمام شریان های شما جریان یابد. این روند، خطر حمله قلبی را نیز کاهش می دهد.
افزایش ظرفیت ریه ها: هنگامی که با سرعت طناب می زنید، ریه های شما حجم بیشتری از هوا را دریافت می کنند و این می تواند برای مشکلات تنفسی بسیار مفید باشد. مقاومت فیزیکی ناشی از طناب زدن باعث می شود شما در هر زمانی بدون خستگی بتوانید ورزش کنید.
سوزاندن کالری: هر ۳۰ دقیقه طناب زدن، یعنی سوزاندن ۴۰۰ کالری. این کالری شامل چربی های ذخیره شده در سراسر بدن شما می شود. پس اگر در حال تلاش برای از دست دادن وزن هستید، یک فعالیت عالی برای این کار طناب زدن است.
از بین بردن سموم بدن: از بین رفتن سموم بدن از طریق تعریق حین طناب زدن حاصل می وشد. این ورزش به سلول ها اجازه می دهد که دوباره احیا شوند و با ظرفیت کامل فعالیت کنند.
کاهش استرس و افزایش فعالیت ذهنی: با این که هنوز شواهد کافی وجود ندارد، برخی از متخصصان طب ورزشی می گویند طناب زدن باعث ایجاد ارتباطات عصبی جدید می شود. همچنین پرش با طناب تولید اندورفین را افزایش می دهد. این هورمون منجر به احساس آرامش و شادی و کاهش استرس می شود..
هنگام طناب زدن، ضربان قلب افزایش می یابد به گونه ای که می توان ضربان را به 160 تا 180 ضربه در دقیقه رساند. میزان اکسیژن مصرفی نیز 60 تا 80 درصد، حداکثر اکسیژن مصرفی و یا بیشتر مشاهده شده است.
افزایش استقامت، سرعت و چابکی با طناب زدن: در طول تمرینتان، طناب زدن را فراموش نکنید. طناب زدن یک روش مؤثر برای ساخت سرعت، چابکی و استقامت است. ورزشکاران حرفهای برای تقویت پاها، ساخت استقامت در هنگام دویدن و قویتر نگه داشتن عضلاتی که هنگام دویدن استفاده میکنند (آن هم با برخورد کمتر)، طناب زدن را به برنامه تمرینیشان اضافه میکنند.
همچنین، طناب زدن به حفظ هماهنگی و تعادل کمک میکند. به همین دلیل است که روال تناسب اندام ورزشکاران حرفه ای مانند بوکسرها، بازیکنان بسکتبال، بازیکنان فوتبال و قهرمانان دوی سرعت، بدون طناب زدن کامل نیست. هر نوع ورزشی که مستلزم حرکت سریع پاها باشد، از طناب زدن به عنوان بخشی از تمریناتش استفاده میکند.
به علاوه، استفاده سریع از پاها در طناب زدن، به بهبود عملکرد یک دونده کمک میکند. بنابراین اگر یک دوندهی رقابتی هستید، طناب زدن قطعا به نفعتان خواهد بود. از سویی دیگر، دوندگان استقامت نیز میتوانند از طناب زدن سود ببرند زیرا به بهبود پوسچر کمک میکند. به عنوان مثال اگر شما عادت دارید که با پشت قوز کرده یا شانههای گرد بدوید، طناب زدن را امتحان کنید. این تمرین به بالاتنه شما میآموزد که با صاف کردن ستون فقرات، خودش را در وضعیت ایدهآل نگه دارد.
اگر شما نگران ضربه وارد شده بر زانوها در هنگام طناب زدن هستید، باید بدانید که این ضربه یا برخورد، به مراتب کمتر از آهسته دویدن یا دوی سرعت است. پریدن از طناب عمدتا یک ورزش تحمل کنندهی وزن است اما به دلیل حرکت استاتیک، با زانوها و مفاصل بسیارمهربانتر میباشد.
طول طناب درست تشخصی دهید:
برای این که بفهمید طول طناب مناسب شما چه قدر است، یک پای خود را وسط طناب بگذارید، سپس دسته های طناب را بالا بیاورید، اگر طول طناب برای شما مناسب باشد، باید تا وسط قفسه سینه تان بالا بیاید و در صورت بلندتر بودن یا کوتاه تر بودن، هنگام طناب زدن با مشکل مواجه خواهید شد.
کفش مناسب برای طناب زدن:
به جز خود طناب باید به نکات دیگری نیز توجه کنید؛ باید یک جفت کفش ورزشی مناسب داشته باشید به طوری که کفی مناسبی به خصوص در قسمت پنجه های پا داشته باشند. کفش های بسکتبال و تنیس برای طناب زدن خوبند ولی کفش های دویدن ممکن است به پاهای شما فشار بیاورند. معمولا کفش های cross-training که دارای کفی انعطاف پذیر هستند برای این منظور مناسب هستند.
کجا طناب بزنید:
بر روی سنگ و موزاییک طناب نزنید، چون که به پاها و مفاصل شما فشار زیادی وارد می کنند. یک تشک ورزشی، زمین چوبی و حتی یک فرش، سطوح مناسبی برای طناب زدن هستند.
چه افرادی مجاز به طناب زدن نیستند؟
بسیاری از افرادی که دچار مشکلات طبی ناشی از بیتحرکی هستند، میتوانند ناراحتی خود را به کمک طناب زدن درمان یا از بروز آن پیشگیری کنند. طناب زدن برای افراد سالم ضرری ندارد اما توصیه میشود کسانی که دچار مشکل ارتوپدی در اندام تحتانی هستند (مثل آرتروز زانو)، خانمهای باردار و دارندگان پروتزهای پزشکی مختلف که امکان جابجایی پروتز در آنها وجود دارد، بدون مشورت پزشک معالج طناب بازی نکنند.
آیا این درست است که ورزش طناب زدن باعث افتادگی رحم در خانمها میشود؟
از نقطه نظر علمی این ورزش به طور معمول مشکل خاصی را برای افراد ایجاد نمیکند. به طور کلی در چنین ورزشهایی تفاوت چندانی بین زنان و مردان وجود ندارد. تنها به صورت بسیار نادر بیماریهایی ممکن است در دستگاه تناسلی خانمها (مثل رحم و ضمائم لگنی) وجود داشته باشند که باعث شل شدن و عدم پایداری این بخشها میشوند و در این موارد ممکن است انجام چنین ورزشهایی باعث تشدید بیماری فرد شوند.
این بیماریها بسیار نادر هستند و در صورت وجود آن ها، توصیههای کافی توسط پزشک معالج داده خواهد شد. در غیر این صورت ممانعت دیگری برای انجام این ورزشها وجود ندارد. در ضمن توجه داشته باشید که در صورت بالا بودن سن، بیماریهای قلبی و یا بیماریهای خاص دیگر باید حتما” در این موارد هم احتیاطات لازم و خاص صورت بگیرد که البته هیچ ربطی به این ورزش خاص ندارد و در مورد تمام ورزشها مشترک است.
درضمن، تصور این که طناب زدن باعث شل شدن اندام هایی مانند سینه می شود درست نیست اما پوشیدن تاپ های چسبان می تواند تأثیرات احتمالی تروماهای وارده را در خانم ها کمتر کند.بسیاری از افرادی که دچار مشکلات طبی ناشی از بی تحرکی هستند، می توانند ناراحتی خود را به کمک طناب زدن درمان یا از بروز آن پیشگیری کنند.طناب زدن برای افراد سالم ضرری ندارد اما توصیه می شود کسانی که مشکل ارتوپدی اندام تحتانی دارند، خانم های باردار و دارندگان پروتزهای پزشکی مختلف که امکان جابه جایی شان وجود دارد، بدون مشورت پزشک معالج شان طناب بازی نکنند
توصیههای کلیدی
یکی از نکتههای مهم انتخاب طول مناسب برای طناب است
دستههای انتهای طناب را با آرامی اما محکم در دست بگیرید.
آرنجها را نزدیک بدنتان نگه دارید و شانهها را شل کنید.
اندکی زانوها را خم کنید و از مچهای خود برای تاب دادن طناب با قوسی ملایم در بالای سرتان استفاده کنید.
سر و پشتتان را هنگام پریدن مستقیم نگه دارید.
پشتتان را به جلو خم نکنید. طناب را با حرکت مچهای خود بچرخانید، نه با حرکت بازوهایتان.
سر و گردن خود را مستقیم و رو به جلو نگه دارید و سعی کنید چشمهایتان به یک نقطه در مقابلتان متمرکز شود.
با بینی نفس بکشید، نه با دهان.
بیش از حد بالا نپرید، زیرا ممکن است روی زانوها و قوزک پاهایتان فشار بیاید.
به خاطر داشته باشید طناب زدن میتواند به سرعت ضربان قلب را بالا ببرد، قبل از وارد کردن طناب زدن به برنامه ورزشی خود، با پزشک مشورت کنید.
روی سنگ و موزاییک طناب نزنید زیرا به پاها و مفاصل فشار زیادی وارد میکند. بهترین سطوح برای طنابزدن روی تشک ورزشی یا زمین چوبی و در صورت عدم دسترسی به این سطوح حتی در منزل روی موکت است.
جهت مشاهده 10 روش طناب زدن روی لینک زیر کلیک کنید
پرشین آیکیدو ، آیکیدو ایران
گیل آیکیدو مجموعه ایست از اخبار ، تصاویر ، فیلم و مقالاتی در زمینه معرفی هنر و علم دفاع شخصی آی کی دو

شاید دوست داشته باشید
پرشین آی کی دو
آموزش دفاع شخصی بصورت خصوصی در خانه یا باشگاه
منتشر شده
4 ماه پیشدر
16 نوامبر ماه سال 2020توسط
گیل آیکیدو
بدلیل شیوع بیماری کرونا و تعطیلی کلاس های عمومی برای حفظ سلامتی هنرجویان، آیکیدو گیلان اقدام به برگزاری کلاس آموزش دفاع شخصی و آیکیدو بصورت خصوصی نموده است.
استاد پوررضا مدرس دفاع شخصی و آیکیدو در گیلان و رشت دارای کلاس های خصوصی میباشد که حداقل دو نفر و حداکثر چهار نفر پذیرا است.
کلاس های آموزش دفاع شخصی در رشت با توجه به خواسته هنرجو در منزل و یا باشگاه صورت میگیرد که به توجه به شرایط بیماری کرونا ترجیح بر تمرین هنرجو در منزل است.
برای آموزش دفاع شخصی در خانه در شهر رشت کافیست با استاد تقی پوررضا تماس بگیرید تا شرایط و زمان های موجود را بررسی و در صورت توافق اقدام به فراگیری فنون دفاع شخصی در منزل خود تو سط استاد پوررضا نمایید.
09119390987
در دوره های آموزش آیکیدو دفاع شخصی در منزل تکنیک های کاربردی و قفل مفصل و همچنین روش های خودکنترلی آموزش داده میشود. در بیشتر موارد و دعواهای خیابانی در صوورت داشتن خودکنترلی و همچنین کنترل خشم، درگیری بوجود نمیاید. در آیکیدو آموزش میبینیم تا بعد از مدتی به خود کنترلی و همچنین اعتماد بنفس مناسب برسیم تا در صورت بوجود آمدن شرایط تنش زا ، بتوانید سیستم عصبی و خشم خود را کنترل کنیم تا در صورت حمله شخص مقابل ، تمامی تکنیک هایی که با تمرین به ضمیر ناخودآگاه ما نشسته است اجرا شوند.
هدف از یادگیری فنون دفاع شخصی آیکیدو در خانه و منزل خود، ترویج خشونت نیست. بلکه تلاش میکنیم بصورت خانوادگی تمرین کنید که در مواقع درگیری خیابانی اعتماد بنفس و خشم خود را کنترل کنید و در نهایت اگر مجبور به استفاده فنون شدین، بتوانید فنون بدرستی اجرا کنید.
با ما تماس بگیرید: 09119390987
استاد پوررضا
09119390987

تنفس ، روش دم و بازدم یکی از مهمترین موضوع ها هنگام انجام تمرینات و حرکات ورزشی هستند. نفس کشیدن صحیح و درست می تواند انرژی زیادی را برای بدن حفط کند و همچنین بدن را سالمتر نگه دارد در حالی که روش غیر صحیح آن می تواند انرژی زیادی از بدن بگیرد و به سلامت بدن آسیب وارد کند.
تنفس صحیح همچنین باعث می شود تا انتقال و تامین خون از قلب به رگهای بدن، بهتر و مرتبتر انجام پذیرد. این موضوع به عملکرد بهتر سیستم لنفانی انسان نیز کمک می کند.
فراموش نکنید که التبه نوع هوایی که تنفس می کنید نیز بسیار مهم است. هوای تنفس شونده – بویژه هنگام انجام تمرینات و حرکات ورزشی – می بایست پاک و غیر آلوده باشد.
روش صحیح تنفس در حین ورزش
توجه داشته باشید که هنگام تمرینات و فعالیت ورزشی ، تنفس خود را ریتمیک و بصورت منظم انجام دهید . همچنین دقت کنید که تا حد امکان آرامش را حفظ کنید و از تند نفس کشیدن جلوگیری کنید.سعی نکنید تا با دهان نفس بکشید.
البته برای خارج کردن سریعتر هوا می توانید از دهان استفاده کنید، اما برای کشیدن آن اصلا” از دهان استفاده نکنید البته در ورزش شنا تنفس از راه دهان منعی ندارد و بلکه لازم است. بکارگیری دهان برای عمل دم باعث می شود تا هوا به حجم نامشخص (زیاد) وارد بدن گردد بدن اینکه فیلتر شود.
بینی با فیلترهایی که در قسمت ورودی خود دارد، هوای دم را پاک سازی می کند. همچنین بینی با حجم کمتری که دارد باعث می شود تا حجم هوای دم کنترل شده و به مقدار مورد نیاز باشد.تنفس از دهان باعث خشکی دهان و گلو می شود که این موضوع به خشک شدن آب بدن و کسری انرژی کمک می کند.
روش توصیه شده اینست که دم از راه بینی و بازدم از راه دهان انجام گیرد. در این روش البته بهتر است که هنگام کشیدن هوا، دهان کاملا” بسته باشد. البته روش دم و بازدم از راه بینی بیشتر توصیه می گردد.
در این حالت دهان در هر دو حالت (دو و بازدم) کاملا” بسته است.اما چگونگی تنفس نیز امری بسیار مهم است. برای کشیدن تنفس، نگه داشتن نفس در بدن و بیرون دادن آن مدت زمانی نسبی لازم است تا حرکت ریتمیک حفظ گردد، که این موضوع در هنگام انجام تمرینات امر مهمی است. همانطور که قبلا” نیز اشاره شد، آرامش در تنفس لازم است تا حفظ گردد.
روش تنفس درست پس از ورزش
بعد از انجام تمرینات و یا هنگام استراحت بین هر تمرین ، سعی کنید تا به صورت عمیق در روش زیر چند مرتبه تنفس کنید:
اگر برای مثال یک ثانیه را صرف کشیدن نفس عمیق می کنید، چهار برابر آنرا (چهار ثانیه) می بایست برای نگه داشتن نفس در بدن صبر کنید. سپس در زمان دوبرابر آن (دو ثانیه) باید نفس را بیرون دهید.
این مدت زمانها بستگی به نوع نفس کشیدن شما دارد. اما نسبتها می بایست رعایت شوند. یعنی اگر دم دو ثانیه به طول انجامد، نگه داشتن آن باید هشت ثانیه طول کشد و بازدم نیز چهار ثانیه.این نوع روش تنفس چه برای کسانی که ورزش می کنند و چه کسانی که نمی کنند، در روز سه مرتبه ده باری توصیه می شود. یعنی ده بار صبح، ده بار عصر و ده با قبل از خواب.
منبع: sportmedicine.ir

آی کی دو از نظر نوشتاری در ژاپنی: 合気道 و به زبان انگلیسی Aikido و در زبان فارسی آی کی دو یا گاهی آیکیدو نوشته میشود و به معنی «طریقت هماهنگی روح و روان» و یک هنر رزمی ژاپنی است.
بنیانگذار این هنر رزمی ، موریهه اوشیبا نام دارد که در ۱۴ دسامبر سال ۱۸۸۳ به دنیا آمد، و اغلب به او لقب استاد بزرگ (به ژاپنی: O’Sensei グレートティーチャー) را دادند. (برای خواندن زندگی نامه استاد موریهه اوشیبا اینجا کلیک نمایید)
هدف استاد اوشیبا از خلق این هنر رزمی، دفاع بدون آسیب زدن به حریف بود. در واقع آیکیدو در ابتدا قبل از اینکه یک دفاع شخصی و رزمی باشد ، یک ورزش بسیار مناسب برای خود کنترلی است و اینکه در مبارزات انسان بتواند خشم درون خود را فروبخورد یک امر بسیار سخت است که نیاز به تمرین دارد و آیکیدو یکی از بهترین روش های ورزشی و زندگی برای کنترل این امر است و یکی از ورزش های دفاع شخصی شناخته شده در دنیا.
به صورت فیزیکی آی کی دو هنری است که با تغییر مسیرها و جنبشهای گوناگون (تای ساباکی) نیروی حریف را بازگردانده و در انتها به قفل مفصلهای حریف می انجامد. این ورزش از دایتو ریو آیکی جوجیتسو مشتق شده که گفته میشود موریهه اوشیبا در اواخر سال ۱۹۲۰ میلادی به خاطر عقاید دین اوموته-کیو این واگرایی را انجام داده است برخی دیگر از تکنیکها و گرفتنها نیز از کنجیتسو ناشی شدهاست.
تمرکز ورزش آیکیدو در مشت و لگدزدن به حریف نیست، بلکه با استفاده از انرژی حریف برای به دست آوردن کنترل حریف(ها) یا دور کردن آنها از خود است. آیکیدو یک هنر ایستا نیست، بلکه تأکید فراوانی بر حرکات و جنبشهای داینامیک دارد. مثال زیبایی که استاد بزرگ در این زمینه میزند ، جاری شدن رود در دره ها و در میان کوهها میباشد. بجای مقابله با سختی کوه ، رود مسیر خود را به درستی پیدا و طی میکند و آی کی دو یعنی همین «حرکت» .
کلمه آیکیدو از سه حرف کانجی تشکیل شدهاست:
- Ai | آی | 合 : به معنای به هم پیوستن، هماهنگی
- Ki | کی | 気 : به معنای روح، نیروی درونی، انرژی طبیعی بدن
- Do | دو | 道 : به معنای راه و روش
حرکات پایه در آیکیدو حرکات طبیعی هستند و بیشتر حملات در این سبک به صورت ذاتی و با الهام از ذات طبیعت انجام میشوند. یک آیکیدو کار، بدون تلاش برای حمله یا تهاجم تنها میکوشد تا خود را با شرایط هماهنگ کرده و در برابر حملات احتمالی حریفان، بدون استفاده از مشت و لگد از خود دفاع نماید. یک آیکیدو کار واقعی بهتر میداند که قدرت خود را بدون ضربه زدن به دیگران یا بدون تحقیر آنان، حفظ نماید.
و همینطور همه حرکات آی کی دو الهام گرفته از شمشیر است و استاد موریهه اوشیبا از هنر شمشیر زنی بسیار بهره برده است در این رشته. البته آموزش شمشیر در ورزش آی کی دو به منظور مبارزه و آسیب آموزش داده نمیشود و بیشتر از شمشیر به عنوان ابزاری برای ساختن استایل و حرکات هنرجویان بهره میبرند که بسیار موثر است و اساتید بزرگ دنیا که دارای استایل های حرفه ای هستند ، اکثرا دارای فرم خاصی شیمشیر زنی هستند که کمک بسیاری در درک فنون میکند.
در آیکیدو، همانطور که تقریباً در تمام هنرهای رزمی ژاپنی دیده میشود ، هر دو جنبه “جسم” و “روح و روان” مورد پرورش قرار میگیرد. پرورش جسمی در آیکیدو متنوع است بهطوریکه برای این منظور در هر جلسه با تمرینهای عمومی و حتی تمرینات خاصی این مسئله را پوشش میدهند.از آنجا که بخش قابل توجهی از هر جلسه آیکیدو شامل پرورش جسمی و فکریست، اولین چیزی که اکثر دانش آموزان یاد میگیرند چگونگی پرتاب شدن ، سقوط یا به اصطلاح اوکمی است برای این منظور تکنیکهای خاصی برای حمله هر دو نفر پیشبینی شدهاست. پس از آموختن تکنیکهای پایه، هنرجویان دفاع آزاد علیه حریفهای متعدد و تکنیکهای برای دفاع در مقابل سلاح و حتی دفاع با سلاح را تمرین میکنند .
سلاحها در آیکیدو مشتمل بر یک چوب نسبتا کوتاه (۱۲۰ سانتی متری) به نام جو (Jo) ، شمشیر چوبی (کن یا بوکن Bokken) و چاقو به نام تانتو (Tanto) است که امروزه در برخی باشگاهها استفاده از سلاحهای گرم و خلع سلاح نیز مطرح شدهاست . در برخی سبکها مثل ایواما و موریهیرو سایتو زمان زیادی را صرف تمرین با چوب و شمشیر را تحت نام آیکیجو و آیکیکن میکنند . آیکیدو بر مبنای دست خالی در مقابل شمشیر و نیزه توسعه یافته پس اساس تمامی تکنیکها همین منشاء است.
هنرجویان آیکیدو (که در خارج از ژاپن به آنها آیکیدوکا گفته میشود) بهطور کلی با گذراندن مقاطعی به نام “کیو” و پس از آن به درجه “دان” میرسند. هرچند در برخی از کلاسها رنگهای مختلفی استفاده میشود ولی در آیکیدو رنگ کمربند “سفید” و “مشکی” است که نشان دهنده رده “کیو” و رده “دان” است. لباس مورد استفاده در آیکیدو “آیکیدوگی” نام دارد که بسیار شبیه لباس “کیکوگی” است که برای بسیاری از ورزشهای رزمی مدرن امروزی استفاده میشود که شامل یک بالاپوش و شلوار و کمربند است. در سیستمهای آیکیدو در ردههای بالا ( معمولاً رده دان و کمربند مشکی ) از شلواری سنتی و پلیسه دار به نام هاکاما (همان لباسی که در کن دو و ای آی دو استفاده میشود) به عنوان مکمل لباس استفاده میشود. در اکثر باشگاهها برای مدرسان و هنرجویان دارای رده «دان» این لباس از پیش تعیین شدهاست.
در ایران آیکیدو از سال 1998 توسط شیهان آق ساقلو شکل گرفت و به طور رسمی آغاز به کار کرد و همچنین شیهان آق ساقلو در سال 2018 توانست به عنوان اولین ایرانی در سراسر جهان مفتخر به کسب دان 6 از همبودوجو شود. (جهت کسب اطلاعات در مورد شیهان آق ساقلو اینجا کلیک کنید)
سبکهای آی کی دو
- آیکیدو آی کی کای (سبک اصلی)
- ایواما ریو آیکیدو
- شین شین تویتسو
- تومیکی ریو
- آیکیدو یوشینکان
سبک های زیادی در دنیا وجود دارند که در حال کار هستند مانند سبک استاد کریستین تیسیر و یا استاد استیون سیگال و… اما چند سبک اصلی داریم که اغلب توسط هنرجویان مستقیم استاد موریهه اوشیبا بنا نهاده شدند که در فوق به اسم اسامی آنها اشاره شد و مهمترین تفاوت بین سبک های آی کی دو در اجرای تکنیک ها و نگرش آنهاست و دلیل اینکه سبک آی کی کای را به عنوان سبک اصلی نام بردیم ، این است که هم این سبک توسط پسر او بنا نهاده شد و به افکار و تکنیک های پدرش بسیار نزدیکتر است و هم اینکه بزرگترین فدراسیون جهانی آی کی دو را در حال حاضر دارد.
فرزند و نوه استاد موریهه اوشیبا
- آیکیدو آی کی کای (AiKiKai) : آی کی کای نام مصطلحی است برای سازمانی که توسط استاد اوشیبا و پسر او کیس شومارو اوشیبا (1998-1921) تاسیس شد و پس از فوت کیسشومارو ، توسط نوه استاد بزرگ ، موریترو اوشیبا (1951) اداره می شود. به این مدرسه، به دلیل اینکه خط اصلی در تکامل آی کی دو را دنبال کرده، احترام بسیاری می گذارند و به اصطلاح عام آن را به نام یک سبک می شناسند. در حقیقت، این سازمان بیشتر شبیه به یک چتر است تا یک گرایش خاص با تعریفی مشخص، به طوریکه بسیاری از مربیان و اساتید در داخل این سازمان، با روشها و مرامهای متفاوتی تدریس می کنند. مرکز آی کی کای در شینجیکو (حومه توکیو) واقع است و به نام”هومبودوجو“یا باشگاه مرکزی معروف است. این فدراسیون، تمامی فدراسیونهای جهانی وابسته به “آی کی کای” را نیز زیر پوشش خود قرار داده و رهبری می کند.
موریهیرو سایتو و استاد اوشیبا
- ایواما ریو آیکیدو (Iwama Ryu) : این سبک توسط موریهیرو سایتو (Morihiro Saito (1928، براساس تعلیمات دوجوی ایواما، که به طور کلی از نظر گرایشی به اندازه کافی با جریان اصلی حاکم بر” آی کی کای” متفاوت است، تعلیم داده می شد. این گرایش گرچه هنوز هم بخشی از آی کی کای محسوب می شود ولی استفاده و کاربرد بسیار زیاد از آی کی کن و آی کی جو در این گرایش مشهود است. سایتوسنسی از شاگردان قدیمی و شبانه روزی استاد بود که در سال 1946 تمرینات آی کی دو را شروع کرد و تازمان مرگ استاد(1969) در کنار وی ماند. خیلی ها معتقدند که سایتو سنسی بیشترین زمان را مستقیما با بنیانگذار در زمان طول عمرش سپری کرده است. سایتو سنسی عنوان می کرد که: او سعی دارد، تا این سیستم را همانگونه که توسط استاد به او تعلیم داده شده است به دیگران آموزش دهد و از اصالت آن پاسداری کند. به طور تخصصی، به نظر می رسد” ایواما ریو”باید مشابه آی کی دوی استاد باشد که در اوائل دهه 50 فقط در” دوجو ایواما” تدریس می شده است. در این سبک تنوع تکنیکی و فنون، بیشتر از دیگر گرایشها است و در این گرایش تاکید بسیار برروی تمرین با سلاح ها وجود دارد.
کویچی توهه و استاد اوشیبا
- شین شین تویتسو (Shin shin toitso Aikido) : این سبک توسط “کویچی توهه“بنیان گذاری شد. آی کی دو با ذهن و بدن متحد و هماهنگ شده. توهه سنسی، تاکید بسیار فراوانی بر درک واژه Ki و تکامل مستقل این جنبه از آی کی دو در تمرینات، برای کاربرد آن در سلامت عمومی و زندگی روزمره داشت.این گرایش یکی از نرمترین گرایشهای موجود در آی کی دو است و مشخصه های آن، حرکات نرم در حین تمرین و حرکاتی مثل پریدن یا ردکردن را شامل می شود. در این گرایش، اهمیت زیادی به جنبه های کاربردی فنون داده نمی شود (حداقل در چهار یا پنج سال نخست تمرینات) و تمامی توجه، معطوف به ارتقاء سطح Ki و تکامل آن است. توهه سنسی تعداد زیادی تمرین ابداع کرده، که میزان فهم هر فرد از اصول کی، در بوته آزمایش قرار داده می شود. این تمرینات امروزه تنها به آی کی دو کاران آموزش داده نمی شود، بلکه همه افراد می توانند به فراگیری آن بپردازند. در نتیجه، این گرایش و نحوه اجرای فنون، عموما نرم و آرام است.
تومی کی
- تومیکی ریو (Tomiki Ryu) : این سبک توسط کنجی تومی کی که یکی از شاگردان اولیه استاد”جیگوروکانو” بنیان گذار جودو بوده، بنیان گذاری شده است. “تومی کی” معتقد بود که تلفیقی از تمرینات آی کی دو در راستای خطوط تعلیمات سنسی کانو، می تواند در یادگیری سهل تر آی کی دو موثر باشد. برای مثال او این روش را متناسب تدریس در دانشگاههای ژاپن می دانست. او معتقد بود که معرفی عناصری به نام”مسابقه و رقابت” از زمانیکه دیگر از این فنون در میدان جنگ استفاده نمی شود، کمک می کند تا تمرینات سازنده تر و متمرکزتر شوند. این عقیده آخرین دلیلی بود بر جدائی از استاد، چرا که موریهه به طور جدی معتقد بود که هیچ جایی برای مسابقه و رقابت درتمرینات آی کی دو وجود ندارد.فنون آی کی دو ایکه در “تومی کی آی کی دو” تدریس می شود، بسیار شبیه به آن چیزی است که Shirata و Shioda ، دوتن از شاگردان O-sensei قبل از جنگ جهانی دوم، انجام می دادند، اما مسئله رقابتی کردن آی کی دو مانند مسابقات جودو، منحصر به” تومی کی آی کی دو” بوده است، که از طرف جامعه آی کی دو مورد انتقاد بسیار قرار گرفت.”تومی کی ریو” به خاطر استفاده از کاتا (فرمهای از پیش تعیین شده) در آموزش و برگزاری مسابقات، در هر دو حالت دست خالی و مسلح (چاقوی پلاستیکی) شاخص است.
گازو شیودا
- آیکیدو یوشینکان (Yoshinkan) : یوشینکان سبکی است که توسط گازو شیودا ابداع، تدریس وتکامل یافت. شیودا سنسی، تعلیمات اولیه و پایه این هنر را از اواسط دهه 30 از استاد فرا گرفت. پس از جنگ جهانی دوم ازتدریس مستقل او استقبال فراوان به عمل آمد و بدین ترتیب او بنیان گذار سازمانی بنام”یوشینکان” شد. برخلاف بسیاری دیگر از سازمانها، “یوشینکان” چه قبل و چه بعد از فوت موریهه، همیشه روابط دوستانه ای را با هسته مرکزی آی کی دو در ژاپن داشته است. با این توصیف، حتی شاید بتوان آنرا در دسته بندی های سنتی و آی کی کای نیز قرار داد.”یوشینکان”نوع سخت تری از آی کی دو است، که بیشتر به کاربردی بودن فنون و فیزیکی بودن آنها اهمیت می دهد. این گرایش به بسیاری از شاخه های پلیس ژاپن آموزش داده می شود. در تعدادی از انشعابات این گرایش، از هاکاما استفاده نمی شود و در تعدادی دیگر از مدارس وابسته به این گرایش، از درجات بالا (پس از مشکی) از هاکاما استفاده می کنند. سازمان جهانی مربوط به سبک یوشینکان آی کی دو، به نام “یوشین کای” معروف است، که شعبات فعالی در بسیاری از نقاط جهان دارد.
آیکیدو تنها ورزش رزمی جهان است، که مسابقات تن به تن آن به دلیل آسیبدیدگی شدید مفاصل، سالهاست که ممنوع شدهاست.
تنها مسابقات کاتا و حرکات نمایشی با شمشیر و چاقو برگزار میشود. البته در کل امر رقابتی بودن این ورزش از نظر موریهه اوشیبا اساسا اشتباه است و باید در سایه صلح و دوستی و بدور از حس انتقام و رقابت این ورزش انجام شود.
کلاس های فعال آموزش آی کی دو (دفاع شخصی)

آموزش دفاع شخصی بصورت خصوصی در خانه یا باشگاه

همایش سالانه آیکیدو استاد پوررضا 1398

تنفس درست هنگام ورزش

همایش آموزشی شیهان ایشیگاکی از ژاپن

آموزش آی کی دو (دفاع شخصی) در گیلان – رشت – استاد پوررضا

چند تکنیک آیکیدو در دفاع چاقو

ایریمی ناگه – شیراکاوا ریوجی سنسی (Shirakawa Ryuji sensei)

کاتاته دوری شیهوناگه – تیسیر سنسی (Christian Tissier)

چهار تکنیک آیکیدو در دفاع چاقو

آموزش تکنیک کاتاته دوری شیهوناگه شیهان اوساوا (Osawa Sensei)
پربازدیدهای سایت
- پرشین آی کی دو3 سال پیش
آموزش 10 روش مختلف طناب زدن به صورت تصویری
- پرشین آی کی دو3 سال پیش
11 حرکت ورزشی مناسب برای تقویت عضلات کمر (دیسک کمر)
- معرفی3 سال پیش
کاتانا شمشیر ژاپنی (سلاح سرد)
- پرشین آی کی دو ویژه2 سال پیش
آموزش آی کی دو (دفاع شخصی) در گیلان – رشت – استاد پوررضا
- اخبار ایران2 سال پیش
کلاس های فعال در آموزش آی کی دو کشور
- پرشین آی کی دو3 سال پیش
تاندون یا زردپی چیست؟
- پرشین آی کی دو2 سال پیش
زندگینامه موریهه اوشیبا بنیانگذار آی کی دو
- پرشین آی کی دو ویژه2 سال پیش
آموزش آی کی دو (دفاع شخصی) در گیلان – رشت – استاد رستمی